Historia

Początek obecnej szkole dała tzw. stara szkoła, zbudowana przed rokiem 1870. Mieściła się ona przy dzisiejszej ulicy Ogrodowej. Był to piętrowy budynek, w którym naukę pobierało 300 uczniów. Uczniowie klas młodszych mieli swoje lekcje na piętrze, zaś starsi na parterze. Warunki lokalowe okazały się jednak niewystarczające, dlatego podjęto decyzję o budowie nowej szkoły. Zarząd szkolny posiadał na ten cel kilkuhektarową działkę budowlaną, zakupioną jeszcze przed I wojną światową od rolnika Jana Komaindy. Architektem był pan Hallendorf. Prace ciesielskie wykonywał Wiktor Langos – mieszkaniec Starych Budkowic. Wspominał on ten czas następująco: „Od razu zakupiłem w Nadleśnictwie Tuły 50 m³ budulca, który został przetarty w tartaku w Budkowicach. Tarcica ta wystarczyła do wykonania wszystkich drewnianych stropów, konstrukcji dachu, podłóg i schodów.”

Nowo wybudowana szkoła miała być szkołą gospodarczą – uczono w niej dziewczęta zajęć praktycznych. W skład grona pedagogicznego wchodziły następujące osoby: F. Janus, B. Richter, K. Silber, B. Steinert, P. Scharbatky, p. Naler, p. Klinke.

Wraz z zakończeniem działań wojennych i decyzją Wielkiej Trójki w sprawie ziem zachodnich, rozpoczął się nowy etap w dziejach szkoły. 1 II 1946 r. zainaugurowano rok szkolny w polskiej szkole. Obowiązki kierownika objęła Eugenia Langner. Nauczycielką była Maria Karpińska, a religii nauczał ks. Henryk Kocek. 1 IX kierownikiem szkoły został Franciszek Czwojdziński, a nauczycielką jego żona Danuta Czwojdzińska. Nauka była trudna zarówno dla uczniów jak i nauczycieli. W ciągu roku zorganizowano kursy repolonizacyjne dla dorosłych oraz zajęcia świetlicowe, a 12 I 1947 uczestnicy tych kursów odegrali jasełka. 28 VI 1947 r. odbyło się uroczyste zakończenie roku szkolnego – wręczono pierwsze polskie świadectwa.

6 I 1966 r. oddano do użytku nową część szkoły. Jak na owe czasy był to budynek nowoczesny, wyposażony w centralne ogrzewanie, nowy sprzęt i pomoce naukowe. Oprócz sal lekcyjnych znajdowały się w nim także: świetlica, kuchnia i sklepik. Te nowe pomieszczenia okazały się niezbędne, gdyż w 1976 r. naukę w szkole rozpoczęli uczniowie sąsiednich wiosek – Nowych Budkowic, Kał, Dębińca. 21 lat później uczniowie i nauczyciele przeżywali po raz kolejny radość związaną z rozbudową szkoły. W 1997 oddano do użytku salę gimnastyczną, która powstała przy wsparciu finansowym RFN w ramach Fundacji Rozwoju Śląska.